Szymon Szymonowic (łać. Simon Simonides) - urodził się w 1558 r. we Lwowie, w mieszczańskiej rodzinie. Na nauki wyjechał do Krakowa i wtedy też ujawnił swój talent poetycki. Studia swoje pogłębiał we Francji i Belgii.

W uznaniu jego wiedzy i umiejętności kanclerz wielki koronny i hetman Jan Zamoyski powierzył mu obowiązki organizatora Akademii Zamojskiej i drukarni. Został też wychowawcą syna założyciela miasta - Tomasza Zamoyskiego, który powierzony opiece Szymonowica wyrósł na wielkiego Polaka- kolejnego hetmana koronnego.

Za swoje zasługi wobec rodu Zamoyskich i za wysiłek włożony w tworzenie szkoły wyższej – Szymonowic otrzymał szlachectwo, majątek w Czernięcinie i mógł się odtąd tytułować nazwiskiem Bendowski. W literaturze polskiej Szymonowic zaistniał jako autor wielu utworów, przede wszystkim„Sielanek”- dwudziestu bukolicznych utworów nawiązujących do poezji Teokryta i Wergiliusza. Za swoją twórczość otrzymał z rąk króla nobilitację i tytuł „ poety królewskiego”. Poeta całe swoje życie poświęcił staraniom, aby to, czego się nauczył przekazać innym.